De Mont Blanc is de hoogste berg van de Alpen en niet – wat velen denken – de hoogste van Europa. Dat is de in de Russische Kaukasus gelegen Elbrus (5642 m). ‘De hoogste’ van de Alpen dus, en een begeerd doel. Maar hoe doe je dat, zo’n reus beklimmen? Goede vraag. Want het is raar maar waar: ondanks internet met zijn stortvloed aan informatie, stappen bergliefhebbers massaal in dezelfde valkuilen. Met de tips uit het artikel dat in Op Pad 3/2007 stond, vergroot je de kans om de top aan te tikken.

Download het artikel en de tips (let op: in de tekst staat dat De tips een interactief artikel is, maar dat geldt alleen als je het artikel bekijkt op de site van Op Pad). 

Top Mont Blanc, Dôme du Goûter en Aiguille du Goûter.

De Franse Aravis is een middelgebergte met twee gezichten: een wilde kern van grillig kalkgesteente die abrupt oprijst uit een periferie van uitbundige bloemenweiden en klaterende bergbeken. De paden weerspiegelen het karakter van het landschap. Dat betekent dat je kunt griezelen op de steile graat richting de Pointe Percée, of gezellig keuvelend de glooiende heuvel van de Petit Croisse Baulet kunt beklimmen. In beide gevallen sta je – pats! – ineens oog in oog met de imposante gestalte van de Mont Blanc, de hoogste berg van de Alpen.

De Chaîne des Aravis ligt in de Haute-Savoie, pakweg 80 km ten zuiden van het Meer van Genève, tussen Sallanches, Flumet, Ugine en Thônes. De fabelachtige uitzichten op het Massif du Mont Blanc en de rotsmuur van de Rochers des Fiz zijn uitstekende redenen om in de Aravis te gaan wandelen.

Download het artikel en de praktische informatie (let op: in de tekst staat dat De tips een interactief artikel is, maar dat geldt alleen als je het artikel bekijkt op de site van Op Pad).

Col de Doran (2178 m) op de Tour de la Pointe Percée.

De Pointe Percée (2750 m) is de hoogste berg van de Aravis, het veelzijdige gebergte ten westen van Chamonix. De Aravis is een formidabel uitzichtsbalkon op de Mont Blanc (4810,9 m). In dit gebergte gaan lieflijk en wild hand in hand; de grens tussen de bebloemde alpenweiden en de steile wereld van het kalksteengebergte is soms messcherp.

Geen enkele Nederlander en slechts weinig Italianen kennen het Valle d’Aosta zo goed als Robert Weijdert. Noes Lautier en Robert Weijdert publiceerden in 2009 de bergwandelgids Met uitzicht op de Mont Blanc. In de zomer van 2012 wandelde Weijdert met zijn dochter naar Bivacco Luigi Pascal, een tocht die nog ontbrak op zijn lange lijst en die zó aan de gids kan worden toegevoegd. Waarom Weijdert zo gefascineerd is door dit zonnige gebied aan de zuidkant van de hoogste berg van de Alpen wordt onmiddellijk duidelijk als je de tocht zelf onderneemt. Om dat te kunnen doen, moet je hier de pdf downloaden. Vergeet niet twee dagen voor de tocht uit te trekken en pas op stap te gaan als de weerberichten goed zijn. Want als het zicht goed is, lijkt het alsof je de Mont Blanc kunt aanraken.

Bivacco Luigi Pascal.

Punta Chaligne.

Tekst: Robert Weijdert

Ze zijn er nog, berghutten met donkere, stoffige ruimten voor twintig slapers, met harige paardendekens, massaal gesnurk en doucheloos sanitair. Maar ze zijn er steeds minder. Overal in de alpenlanden wordt de berghut aangepast aan de hedendaagse eisen van comfort en hygiëne, zo ook Rifugio Chaligne.

Info: www.chaligne.com

 

Tekst: Robert Weijdert

In de zomer van 2012 is aan de zuidzijde van de Mont Fallère een nieuwe berghut geopend: Rifugio Fallère. Daarmee is er eindelijk een steunpunt gekomen in dit vrijwel onbekende wandelgebied, dat ligt ingeklemd tussen het Aostadal in het zuiden en de Sint-Bernardpasweg in het noorden. Het kenmerkt zich door uitgestrekte almweiden, hooggelegen boerderijen en glooiende bergtoppen, die alleen in hun hoogste regionen rotsen tevoorschijn laten komen. Opvallend is de overal aanwezige rust; slechts een enkele keer zul je iemand tegenkomen.

Rifugio Fallère (2385 m) is een comfortabele, moderne berghut die vanuit Vétan (1800 m) via route 13 makkelijk te bereiken is. Door de bouw van de hut kun je in een uur of drie de Mont Fallère (3056 m) beklimmen, bekend om zijn fantastische uitzicht op de Mont Blanc en het Gran Paradisogebied.

Op de top van de Mont Fallère.

In samenwerking met de mensen van Rifugio Chaligne is een driedaagse trektocht uitgezet rondom de berg. Startpunt is Étroubles aan de pasweg naar de Grote St.-Bernard. Op de site van Chaligne staan een uitstekende kaart en de wandeltijden van deze tocht.

De routebeschrijving van de Mont Fallère-beklimming is te vinden in Met uitzicht op de Mont Blanc (route tocht 37) van Noes Lautier en Robert Weijdert.

Info: http://www.rifugiomontfallere.it